
ตอนเด็กๆเรียนประถมถึงมัธยม ผมเข้าใจมาตลอดว่า.. คนที่เรียนดีได้คะแนนสูง
ได้อันดับการเรียนที่ดีๆ สอบติดมหาวิทย าลัยดีๆ จบด๊อดเตอร์มีใบปริญญาหลายๆใบ
“คือคนเก่ง” โตขึ้นมาหน่อย..ผมเข้าใจว่า คนที่ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ผลลัพธ์ขั้นเทพรายได้สูงๆเป็นคนที่รู้จักของคนทั่วไป หรือในสังคม.“นั้นคือคนเก่ง”
มาวันนี้..ผมพึ่งเข้าใจว่า ผมคิดผิดมาตลอดคนเก่งที่แท้จริง คือคนที่ทำงานที่ตัวเองรัก
ตัวเองชอบได้อย่างยอดเยี่ยม หรืออาชีพอะไรก็ได้.. ทำได้อย่างมีประสิทธิภาพ
และถึงเวลากินก็ได้กิน..ถึงเวลานอนก็ได้นอน.. มีเวลาว่างก็บอกไปเที่ยวดูโลกภายนอก
เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ มีเวลาออกกำลังกาย ดูแลสุขภาพตัวเราเอง มีเวลาให้กับครอบครัว
มีเวลาให้กับคนที่เรารัก และคนที่รักเรา และที่สำคัญมีเวลาให้กับตัวเราเอง…
คนที่สมดุลทุกๆเรื่อง..ในแบบฉบับของตัวเอง..และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขนั้นแหละ
“คือคนเก่งที่แท้จริง” สุดท้ายอย ากบอกไว้ว่า “คนเก่ง”จงช่วยหลือผู้อื่นอยู่เสมอ..
9 ข้อคิดเตือนใจ ไม่ได้เตือนใครเก็บไว้เตือนตัวเอง
1.อย่าอิจฉาใคร เพราะบินสูงแค่ไหน พอถึงเวลาเราก็ร่วงกันทุกคน
2.หัดมีความสุขกับตัวเองได้ แล้วเพราะ..ไม่มีใครที่จะอยู่กับเราไปตลอด
3.ฝึกอภัยและปล่อยวาง กับความเจ็บปวดไปทีละนิด เพื่อเพิ่มเวลา
ความสุขของเราให้มากขึ้น
4.ฝึกเข้าใจกับคำติ-ชม คำติก็ให้เฉยๆ คำชมก็ให้ปล่อยวาง
“ติเพื่อก่อก็เก็บมาพัฒนา”
“ติเพื่อทำลาย ก็อย่าเอามาใส่ใจ”
5.ฝึกการเป็นผู้ให้ แบบไม่คาดหวัง จะได้กลับเพราะมันคือการสร้างคุณค่า
ของการได้เกิดมา
6.อย่าทำลายความหวังใคร เพราะมันอาจเป็นความหวังสุดท้ายที่เขาเหลืออยู่
7.ฝึกการพอใจไขว่คว้าแต่พอตัว อะไรเกินกำลังก็ปล่อยไป มีแค่ไหนก็พอใจแค่นั้น
8.อย่ากลัวใครไม่รัก แต่จงเริ่มจากการรักตัวเองก่อน เพราะเสน่ห์ของการรู้จักรักตัวเอง
จะกระจายสู่คนรอบข้าง
9.ทุกวันคือการเปลี่ยนแปลงเสมอ อย่ายึดติดกับอะไรเดิมๆ
แม้ผม ขน ฟั นเรายังร่วงตามกาลเวลา จงเข้าใจและหัดมีความสุข
กับปัจจุบันได้แล้ว…
เรียบเรียง คิดกลับด้าน