หลายคนประกาศกร้าว ในช่วงหนุ่มสาว ว่ายุคของผัวเดียว เมียเดียว จบไปแล้ว
ยุคหลายผัวหลายเมีย มาถึงแล้ว ใครยังรักษาศีลข้อสาม ถือว่าเชย
ไม่ยอมรับความจริง โลกสวยไม่เข้าท่า สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือส่วนใหญ่
คนที่ใช้ชีวิตตามความเชื่อแบบนั้น มักแก่ตัวลงสู่ความเงียบเหงา
และความไม่เข้าใจว่า ตัวเองผิดพลาดอย่างไร ทำไมถึงรู้สึกผิดปกติ
อยู่เกือบตลอดเวลา ตัดเรื่องความถูกความผิดทิ้ง
ตัดเรื่องศีลธรรมออกไป เหลือแต่เรื่องของความรู้สึกทางใจ
เราจะพบว่าใช้ชีวิตอย่างไรไปนานๆความรู้สึกทางใจ จะเกิดขึ้นตามนั้น
ซึ่งก็วัดได้อย่างดีว่า อะไรใช่ อะไรไม่ใช่
ถ้ามองเสียแต่เนิ่นๆว่าการใช้ชีวิตคู่ คือการเปลี่ยนแปลงไปสู่ตัวตนที่ดีขึ้น
ชีวิตคู่ก็คือแบบฝึกหัด ที่จะเอาความเห็นแก่ตัวออกไป แล้วเอาความเห็นอกเห็นใจ
คนอื่นเข้ามา มีสมาธิมีโฟกัสอยู่กับคนคนเดียว กระทั่งเหลือใจเดียวสงบได้
กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ไม่ใช่หลายใจวอกแวกกับใครบ้างก็ไม่รู้
แต่ถ้าคำว่าชีวิตคู่ ไม่เคยอยู่ในหัวมีแต่กลัว จะไม่ได้เปลี่ยนรสชาติ
อันนั้นจะนำไปสู่ การไม่มีใจจริงให้ใคร ไม่มีสมาธิที่จะโฟกัสอยู่กับใคร
ไม่พัฒนาความเห็นอกเห็นใจใคร จิตจึงนิ่งไม่เป็น เห็นแต่ความว้าวุ่น
ไปกับคาวกามที่ผิดแผกจึงย ากจะมีความรู้สึกดีๆ สะอาดๆให้ตัวเอง
คนเราไม่มีทางรู้สึกถูกต้องจากการทำร้า ยจิตใจคนอื่นไปเรื่อยๆ
บอกเลิกกับใครต่อใครไปเรื่อยๆ เพียงเพื่อจะพบว่าเหลือตัวเองอยู่คนเดียว
เป็นคนเดิมคิดแบบเดิม เห็นแก่ตัวเท่าเดิม เหมือนชีวิตผ่านไป
ไม่ได้พัฒนาจิตใจขึ้นเลย จิตดิบอย่างไร ก็ดิบอย่างนั้น หรือหนักกว่านั้น
ไม่เห็นแววสุกสว่าง กว่าเคยแม้แต่น้อย สุดท้ายสิ่งที่นึกว่าเป็นสีสัน
เหลือแค่ความฝันที่จับต้องไม่ได้ เป็นที่ยึดเหนี่ยวของจิตใจไม่ได้
โดยเฉพาะในย ามเบื่อหน่าย ความรู้สึกทางเพศ
แล้วต้องการความสงบสุขทางใจ
แล้วมองไปมองมา ก็เห็นแต่ใจที่ไม่จริงของตัวเอง
จะกวาดตาหาใครก็เจอแต่ความรู้สึก ที่ผิวเผินผ่านมา
เพื่อจะผ่านไปทั้งนั้น และเหมือนเหลือเวลาไม่พอ
ที่จะรู้จักกับชีวิต แบบลงหลักปักฐานกับใคร เสียทีด้วย
ครั้นจะไปบวชก็บวชไม่ล งเพราะรู้ตัวว่าขี้เหงาชนิดสายเกินแก้
ตอนเลือกคู่ คุณอาจไม่ทราบว่า ตัวเองเลือกคู่พัฒนา หรือคู่เสื่อมกันแน่
ในระยะย าวแต่การเลือก ที่จะรักษาชีวิตคู่ สุดท้ายแม้ไม่สำเร็จ แม้ล้มเหลว
แม้ต้องแยกทางอย่างน้อย คุณก็ผ่านแบบฝึกหัด ที่จะมีใจเดียว มีใจที่ไม่รู้สึก
ผิดปกติ ไม่มี ดวงจิตที่แตกแยกเป็นเสี่ยงๆไม่ต้องฟุ้งซ่าน
คิดถึงใครต่อใครในทางต่ำมั่วไปหมด
