ขยันมากไปมันก็ไม่ได้เป็นเรื่องที่ดีเลย และเรื่องต่อไปนี้ คือ“ค่าโ ง่”จากคนบ้างาน
ที่อย ากสอนคนบ้างาน ให้เข้าใจ เมื่อทุกอย่างมีราคาที่ต้องจ่าย ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ
แล้วบางครั้งความสำเร็จก็ต้องแลก ด้วยการสูญเสีย บางอย่าง
เมื่อ 39 ปีที่แล้ว
ผมเองได้เริ่มต้น ทำงานกับบริษัท การเ งินที่มีขนาดใหญ่
อันดับ 3 ของโลก
เมื่อ 35 ปีที่แล้ว
ผมได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ผมรัก เราสัญญาว่า จะสร้างอนาคตร่วมกัน
เธอคนนั้น จะเป็นคนข้างหลัง เพื่อให้ผมประสบความสำเร็จ
ทางการงานและในขณะที่การงานของผมก้าวหน้าไปมาก
เมื่อ 29 ปีที่แล้ว
ภรรย าของผมได้คลอดลูกชายคนแรกให้ผม ขณะที่ผมติดประชุม
ที่ญี่ปุ่นและผมขอโทษเธอ ผมสัญญากับเธอว่า…จะขอเวลาทำงานอีกสักระยะ
เพื่อครอบครัวให้ได้สบายกว่านี้ แล้วผมกลับเมืองไทยรับขวัญลูก
และขอโทษภรรย าด้วยตำแหน่งงาน ที่ก้าวหน้าฝันของเราใกล้เป็นจริงแล้ว
เมื่อ 24 ปีที่แล้ว
เธอคลอดลูกสาว ที่เราเฝ้ารอคอย และผมเองได้เห็นหน้าลูกสาว
เพียงวันเดียว เพราะต้องเดินทางไปประชุมใหญ่ที่ออสเตรเลีย
ผมบอกกับเธอว่า จะทำงานอีกไม่นานแล้ว เวลาทั้งหมดที่มี
จะเป็นของครอบครัวตลอดไป
เพื่อทดแทนเวลาที่ผ่านมา
เมื่อ 13 ปีที่แล้ว
งานของผมได้ก้าวหน้า จนก้าวขึ้นเป็นเบอร์ 2 ในภาคพื้น
เอเชียแปซิคฟิค ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีมาก แต่ภรรย าผมเธอขอ “หย่า”
เพื่อเริ่มชีวิตใหม่ที่เธอบอกว่า ผมไม่เคยให้เธอแล้วสุดท้ายเธอบอกว่า…
“ชีวิตคู่”ไม่ได้ต้องการแค่ทรัพย์สินเงิ นทอง แต่..ต้องการความอบอุ่น
มั่นใจจากอ้อมกอด คนเป็นสามีเติมเต็มในคืนอ้างว้างมากกว่า
แล้วเธอก็แยกจากไปส่วนลูกปู่และย่า
ท่านจะดูแลอย่างดี
เมื่อ 10 ปีที่แล้ว
ลูกชายคนโต ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์เพื่อน ประสบอุบัติเ.ห.ตุ
และเขาได้จากไป ผมบินกลับจากญี่ปุ่นทั้งๆ ที่มีงานสัมนาสำคัญ
และแม่บอกว่า…ลูกชายเกเรเลี้ยงย าก ผมกอดลูกสาว
บอกกับเธอว่า พ่อไม่ดีเอง ต่อไปพ่อจะให้ทุกอย่าง ขอเวลาอีกนิดนะ
เมื่อ 7 ปีที่แล้ว
ก่อนแม่สิ้นใจ แม่บอกกับผมว่า อย่าเอาแต่ทำงาน
จนลืมว่าลูกต้องการอ้อมกอด จากพ่ออย่าปล่อยให้เธอรอคอย
อย่างตั้งตารอ
เมื่อ 5 ปีที่แล้ว
พ่อจากไปตามแม่ ญาติๆก็พากันพูดคุย โดยที่ผมแอบได้ยินว่า
พ่อตรอมใจ ที่แม่จากไปกับเรื่องหลานสาว ตามผู้ชายข้างบ้านไป
อยู่ทางใต้ แกมัวโทษแต่ตัวเองว่า…เลี้ยงหลานได้ไม่ดี
ขณะที่ผมก้าวสู่จุดสูงสุด ทางการงาน แล้วผมมีทุกอย่างที่ต้องการ
และสิ่งที่ผมได้มามันไม่มีอะไรได้มาฟรี เพราะการสูญเสีย บางอย่าง
แลกกับความสำเร็จ มันคุ้มค่าจริงหรอ? ต่อไปผมจะกลับไปชดเชย
เวลาที่ผมโกงไปจากครอบครัว และล่าสุด 3 ปีที่แล้ว
หมอบอกว่า…ผมเป็นโ รคซึมเศร้าต้องกินย า น่าแปลกอยูนะ…ที่ผมมีครบทุกอย่าง
แต่กลับอ้างว้างคนที่รักจริงๆก็ไม่มี มีแต่คนจ้องจะกอบโกย
ไม่มีใครเหมือนพ่อแม่ภรรย า และลูกๆของผมเลย ตอนนี้ผมเข้าใจ
สิ่งที่ภรรย าผมบอกแล้ว ถึงตอนนี้แล้วมันสายไปไม่มีใครทน
รอคอยย าวนาน ผมยอมแลกทุกอย่างกับการเป็นคนหาเช้ากินค่ำ
พออยู่พอกิน แค่ให้ได้อยู่ร่วมกับ ทุกคนสักช่วงชีวิตหนึ่งก็ยังดี
ใครที่เป็นแบบผมคิดให้ดีนะว่ามันคุ้มหรือเปล่า..?
