มีเรื่องเล่ามาว่าตอนสมัยก่อน ที่คานธี ยังเรียนอยู่ที่ประเทศอังกฤษมีอาจารย์
ท่านนึงซึ่งเขาไม่ค่อยชอบคานธีเลย จึงมักจะพูดเสียดสี ให้เขาอับอายอยู่
ตลอดเวลา และเขามักจะโดนอาจารย์ บางคนดูถูกด้วย เพราะว่าเขาเป็นคนเอเชีย
และยังมีผิวสี จึงทำให้เข้ากับอาจารย์ บางคนไม่ค่อยได้ วันหนึ่ง..คานธีได้ไป
กินข้าวที่โรงอาหาร และเขาก็ได้เดินไป เพื่อที่จะขอนั่งร่วมโต๊ะทานข้าวกับอาจารย์
แต่อาจารย์คนนั้นกลับเอ่ยประโยคขึ้นมาว่า…
“คานธีเธอรู้ใช่ไหมว่าหงส์กับหมา มันกินข้าวด้วยกันไม่ได้นะ” คานธีได้ฟัง
และนิ่งไปพักหนึ่ง และเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้ เขาจึงตอบกลับอาจารย์ไปว่า…
“ได้ครับ งั้นผมจะบินไปกินที่อื่นก็ได้ครับ” พร้อมกับ ถือจานข้าวแล้วลุกไปยังอีกโต๊ะหนึ่ง
อาจารย์ท่านนั้นรู้สึกโกรธคานธีเป็นอย่างมาก ที่ตัวเองโดนเปรียบเทียบว่าเป็นหมาเขา
จึงคิดวิธีเพื่อจะหาทางเอาคืนคานธีนั่นเอง ในระหว่างที่อยู่ในชั้นเรียนอาจารย์จึงได้
ตั้งคำถามกับคานธีต่อหน้าเพื่อนๆคนอื่นในห้องเพื่อหวังให้คานธีตอบไม่ได้แล้ว
ต้องอับอาย อาจารย์จึงได้ถามคานธีว่า ”ถ้ามีกล่องอยู่ 2 ใบกล่องหนึ่งใส่ความรู้ไว้
และอีกกล่องใส่ความร่ำรวย” เป็นเธอ เธอจะเลือกกล่องไหนคานธี?? คานธี
ได้ฟังคำุถามของอารจารย์แล้วจึงตอบ อาจารย์ไปว่า..“ผมเลือกความร่ำรวยครับ”
หลังที่อาจารย์ได้ฟังคำตอบแล้วก็ยิ้มเย้ยทันทีพร้อมกับพูดว่า..
“ถ้าเป็นอาจารย์นะ จะเลือกเป็นกล่องความรู้”คานธียังนิ่งอยู่…
แล้วก็นึกอะไรขึ้นได้ จึงตอบกลับอาจารย์ ไปอีกว่า…“ใช่ครับเพราะคนเราก็ต้อง อย ากได้ในสิ่งที่ตัวเองไม่มีอยู่แล้วครับ”
เมื่ออาจารย์ฟังคำตอบแล้วก็ยิ่งโกรธ และโมโหมากกว่าเดิมไปอีกแต่ก็ได้
แค่เก็บไว้ในใจพอวันต่อมา…อาจารย์ ตรวจข้อสอบแต่คานธีกลับทำถูกหมดทุกข้อ
อาจารย์ไม่รู้จะทำยังไงจึงได้เขียนลง ิในกระดาษคำตอบของคานธีว่า“ไอ้งั่ง”
เมื่อคานธีได้รับกระดาษคำตอบคืนก็ตกใจ กับสิ่งที่อาจารย์คนนั้นทำลงไป
เขานั่งคิดสักพัก แล้วก็เดินไปหาอาจารย์พร้อม กับบอกว่า…
“อาจารย์ครับ อาจารย์เซ็นชื่อแล้วแต่ลืมให้คะแนนผมครับ”
บางครั้งหากเราเป็นผู้ที่ต้องถูกคนอื่น กระทำอยู่ตลอดเวลา การตอบโต้ก็ไม่ใช่
เรื่องแย่เสมอไป แต่เราสามารถเลือกวิธี ที่จะตอบโต้ได้โดยไม่ต้องใช้กำลัง
หรือทำให้เกิดเรื่องราวใหญ่โตจงใช้ไหวพริบที่ดี ในการตอบโต้กลับเพื่อ
ให้เขาสำนึกเสีย บ้าง มันก็ไม่ได้แย่นะก็เหมือนกับ “คนที่ปาโคลนใส่คนอื่น
มือของเขามักจะเปื้อนก่อนเสมอ” ฉันใดก็ฉันนั้น
