
เคยเห็นกับตา…เพื่อนคนนึง ทำงานโรงงานเงิ นเดือน 11,000 ยอมกู้เงิ น 25,000 มาซื้อล้อแม็กใหม่
เพียงเพราะ..“อย ากได้!!” เพื่อนคนนึง เป็นพนักงาน ห้างสรรพสินค้า เ งินเดือน 13,000 ยอมกู้เ งิน
ยอมรูดบัตร…ซื้อไอโฟนเพียงเพราะ.. “ไอ้คนที่เขาไม่ชอบมีแต่..เขาไม่มี!”
ไซด์ไลน์คนนึง ที่ผมรู้จัก นอนกับแขก นอนกับลูกค้า ได้เงิ นมาซื้อกระเป๋าใบละ 4-5 พัน
ซื้อรองเท้า 9 พันซื้อกางเกงในตัวละพัน ทั้งสามคน ผมรู้จักในชีวิตจริงปัจจุบัน
ทุกคนลำบากย ากจนหนีสิน…รุงรังเกลียดเพื่อนร่วมงาน…ไม่ชอบเจ้านายเบื่องาน
เบื่อชีวิตอย ากลาออก แต่ก็ทำไม่ได้…เพราะเป็นหนี้หนี้บัตรผ่อนรถ
ค่าเช่าห้องสารพัด ค่าใช้จ่ายหาได้เดือนชนเดือน บางเดือนโทรไปยืมเ งิน
พ่อแม่ที่บ้านนอก ผมบอกกับทั้งสามคนว่า…ถ้าไม่อย ากมีชีวิตแบบนี้
1.เลิกใช้ชีวิตแบบ(รสนิยมสูงรายได้ต่ำเสียที)
อย่าทำอะไรเกินตัว อย่าให้ความสำคัญ กับวัตถุมากกว่า
คุณค่าของตัวเอง!!!
2.พัฒนาตัวเอง(เลิกเสือกเรื่องชาวบ้าน)
ไม่ต้องไปตาม ไม่ต้องไปคอมเมนท์ วิพากษ์วิจารณ์ตามประเด็น
ดราม่า…เอาเวลาไปหาข้อมูล เรื่องทำมาหากิน อาชีพที่ตัวเองสนใจ
3.ผมสอนให้มองเรื่องทำมาหากิน
ตั้งใจทำมาหากิน ฝึกฝนทักษะในเรื่องทำมาหากิน เมื่อชำนาญแล้ว
รู้จริงแล้วถนัดแล้ว ก็เหมือนว่ายน้ำเป็น แล้วคำว่า…“เสี่ยง”ก็น้อยลง
เพราะการทำอะไรที่เราถนัด เท่ากับเราได้เปรียบพูดง่ายๆ
ผมบอกให้เขา ตั้งใจทำมาหากิน ศึกษาเรื่องทำมาหากิน
เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีชีวิตเดือนชนเดือน ไม่ต้องแต่งตัวออก
ไปทำตามคำสั่ง..ใคร?ไม่มีใครสนใจสักคน ไม่มีใครทำตามสักคน
ทุกคนก็เลย…วนอยู่ที่เดิม ไปทำงานสิ้นเดือน รับเงิ นจ่ายหนี้ฉลองกินชาบู
ต้นเดือนกลางเดือน หมูกะทะ ปลายเดือนต้มมาม่า ยอมแดก..มาม่าเพื่อให้รถสวย
เพื่อให้คนชมว่าร ถตัวเองสวย!! ยอมเป็นหนี้ เพื่อให้คนมองว่า..ตัวเองมี
ทัดเทียมคนอื่นไม่เหนื่อยกันบ้างหรือไง…? กับสังคมหน้ากาก
(สังคมจอมปลอม)ผมเหนื่อยแทน…นี่แหละสาเหตุ ที่ทำให้คนจำนวนไม่น้อยลำบากย ากจน
และมีชีวิตที่ไม่มีความสุขเลย และต้องเป็นแบบนี้ไปนานเท่านานจนแก่..
ถ้าไม่อย ากเป็นแบบนี้ก็พัฒนาตัวเองซะ ตั้งใจทำมาหากินซะ
ความสำเร็จมันก็ง่ายๆแค่นี้เอง!!!
ขอบคุณ meokayna