เด็กหนุ่มคนหนึ่ง..เป็นชาวสงขลา เรียนเก่งมากได้ทุนไปเรียนอเมริกา
ตั้งแต่เด็กจนจบ ด็อกเตอร์จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน บ้านของเด็กหนุ่มอยู่อีกฟากหนึ่ง
ของทะเลสาบสงขลา ต้องนั่งเรือแจวข้ามไป เด็กหนุ่มพูดกับคนแจวเรือว่า…
“เรือที่ติดเครื่องยนต์ไม่มีเหรอลุง” ลุงตอบกลับเด็กหนุ่มว่า…
“ไม่มีหรอก หลานที่นี่ มันบ้านนอก มันห่างไกลความเจริญ มีแต่เรือแจว”
เด็กหนุ่ม:“โอ..ล้าสมัยมากเลยนะลุง โบราณมาก ที่อเมริกา
เขาใช้เครื่องบินกันแล้วลุงลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก
ไปส่งผมฝั่งโน้นเอาเท่าไหร่ลุง”
ลุง : 80บาท
เด็กหนุ่ม : OK..ไปเลยลุง
ในขณะที่ลุงแจวเรือ หนุ่มนักเรียนนอก ก็เล่าเรื่องความทันสมัย
ความก้าวหน้าความศิวิไลซ์ ของอเมริกาให้ลุงฟัง
“เมืองไทย..เมื่อเทียบกับอเมริกาแล้ว ล้าสมัยมาก
ไม่รู้คนไทยอยู่กันได้ยังไง ทำไมไม่พัฒนา
ทำไมไม่ทำตามเขาเลียนแบบเขาให้ทัน”
เด็กหนุ่มถามลุงแจวเรือ: ลุง..ลุงใช้คอมพิวเตอร์ใช้อินเทอร์เน็ตเป็นไหม?
ลุง:ไม่รู้หรอก..ใช้ไม่เป็น
เด็กหนุ่ม:โอโห..ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ ชีวิตลุงหายไปแล้ว25%
“แล้วลุงรู้ไหมว่า..เศรษฐกิจของโลกตอนนี้เป็นยังไง?”
ลุง:ลุงไม่รู้หรอก!!
เด็กหนุ่ม:ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ ชีวิตของลุงหายไป 50%
“ลุง..ลุงรู้เรื่อง นโยบายการค้าโลกไหมลุง”
“ลุง..ลุงรู้เรื่องดาวเทียมไหมลุง”
“ลุงไม่รู้หรอก..หลานเอ๊ย”
“ชีวิตของลุง ลุงรู้อยู่อย่างเดียวว่า จะทำยังไง
ถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้
ชีวิตของลุงหายไปแล้ว 75%” พอดีช่วงนั้น
เกิดลมพายุพัดมาอย่างแรง คลื่นลูกใหญ่มาก
ท้องฟ้ามืดครึ้ม
ลุง:นี่!!พ่อหนุ่มเรียนหนังสือมาเยอะ จบด็อกเตอร์
จากต่างประเทศ ลุงอย ากถามอะไรสักหน่อยได้ไหม?
เด็กหนุ่ม:ได้..จะถามอะไรหรือลุง “เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม?”…”ไม่เป็นจ้ะลุง”
“ถ้างั้นชีวิตของเอ็ง กำลังจะหายไป100%แล้วพ่อหนุ่ม”
อย่าคิดว่าตัวเราเหนือกว่าคนอื่น เพียงแค่มีการศึกษาสูง
ยังมีประสบการณ์ชีวิตที่ต้องศึกษาอีกมาก
แม้จะไม่มีใบประกาศมอบให้ ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
สำนวนนี้หมายถึงคนที่มีวิชา ความรู้ดีหรือรู้สารพัดเกือบทุกอย่าง
แต่ถึงคราวเกิดเรื่องมีปัญหาขึ้น กับตัวเองกลับจน
ปัญญาแก้ไขหรือมีความหมาย อีกทางหนึ่งว่า…
มีความรู้อยู่มากมาย แต่ใช้วิชาหากินไม่ถูกช่อง
ทำให้ต้องตกอยู่ในฐานะที่ลำบาก ย ากจนเรื่อยมา
สู้คนที่ไม่รู้หนังสือเลย แต่หากินจนร่ำรวย
ไม่ได้จึงเป็นที่มาของสุภาษิตสำนวนไทย
ที่ว่าความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด
“คนฉลาด..ย่อมไม่อวดวิเศษ
แม้แต่น้อยอ่อนน้อมถ่อมตนเอง ย่อมมีอะไรดีกว่า
การอวดเบ่งเป็นแน่”
ขอขอบคุณเจ้าของบทความ
ขอบคุณเจ้าของภาพ
