เคยเห็นกับตา…เพื่อนคนนึง ทำงานโรงงานเ งินเดือน 11,000
ยอมกู้เงิ น 25,000 มาซื้อล้อแม็กใหม่ เพียงเพราะ..“อย ากได้!!”
เพื่อนคนนึงเป็นพนักงานห้างสรรพสินค้า เงิ นเดือน 13,000
ยอมกู้เงิ น ยอมรูดบัตร…ซื้อไอโฟนเพียงเพราะ..“ไอ้คนที่เขาไม่ชอบมี แต่..เขาไม่มี!”
ไซด์ไลน์คนนึงที่ผมรู้จัก นอนกับแขกนอนกับลูกค้า ได้เ งินมาซื้อกระเป๋า
ใบละ 4-5 พัน ซื้อรองเท้า 9 พัน ซื้อกางเกงในตัวละพัน ทั้งสามคน
ผมรู้จักในชีวิตจริงปัจจุบัน ทุกคนลำบากย ากจน หนีสิน…รุงรัง
เกลียดเพื่อนร่วมงาน…ไม่ชอบเจ้านายเบื่องาน เบื่อชีวิตอย ากลาออก
แต่ก็ทำไม่ได้…เพราะเป็นหนี้ หนี้บัตรผ่อนรถ ค่าเช่าห้องสารพัดค่าใช้จ่าย
หาได้เดือนชนเดือน บางเดือนโทรไปยืมเงิ นพ่อแม่ที่บ้านนอก
ผมบอกกับทั้งสามคนว่า…ถ้าไม่อย ากมีชีวิตแบบนี้
1.เลิกใช้ชีวิตแบบ(รสนิยมสูงรายได้ต่ำเสียที)
อย่าทำอะไรเกินตัว อย่าให้ความสำคัญ กับวัตถุมากกว่าคุณค่าของตัวเอง!!!
2.พัฒนาตัวเอง(เลิกเสือกเรื่องชาวบ้าน)
ไม่ต้องไปตาม ไม่ต้องไปคอมเมนท์ วิพากษ์วิจารณ์ ตามประเด็น
ดราม่า…เอาเวลาไปหาข้อมูล เรื่องทำมาหากิน อาชีพที่ตัวเองสนใจ
3.ผมสอนให้มองเรื่องทำมาหากิน
ตั้งใจทำมาหากิน ฝึกฝนทักษะในเรื่องทำมาหากิน
เมื่อชำนาญแล้ว รู้จริงแล้วถนัดแล้วก็เหมือนว่ายน้ำ
เป็นแล้วคำว่า…“เสี่ยง”ก็น้อยลง เพราะการทำอะไรที่เราถนัด
เท่ากับเราได้เปรียบ พูดง่ายๆผมบอกให้เขาตั้งใจทำมาหากิน
ศึกษาเรื่องทำมาหากิน เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีชีวิตเดือนชนเดือน
ไม่ต้องแต่งตัวออกไปทำตามคำสั่ง..ใคร? ไม่มีใครสนใจสักคน
ไม่มีใครทำตามสักคนทุกคนก็เลย…วนอยู่ที่เดิม ไปทำงานสิ้นเดือนรับเ งิน
จ่ายหนี้ฉลองกินชาบูต้นเดือนกลางเดือนหมูกะทะ ปลายเดือนต้มมาม่า
ยอมแดก..มาม่าเพื่อให้รถสวย เพื่อให้คนชมว่ารถตัวเองสวย!!
ยอมเป็นหนี้เพื่อให้คนมองว่า..ตัวเองมีทัดเทียมคนอื่น
ไม่เหนื่อยกันบ้างหรือไง…? กับสังคมหน้ากาก(สังคมจอมปลอม)
ผมเหนื่อยแทน…นี่แหละสาเหตุ ที่ทำให้คนจำนวนไม่น้อ
ยลำบากย ากจนและมีชีวิตที่ไม่มีความสุขเลย และต้องเป็นแบบนี้ไปนาน
เท่านานจนแก่..ถ้าไม่อย ากเป็นแบบนี้ก็พัฒนาตัวเองซะ
ตั้งใจทำมาหากินซะความสำเร็จมันก็ง่ายๆแค่นี้เอง!!!
ขอบคุณ meokayna
