
เจอนิทานดีๆอ่า นง่ายๆ ที่อ่ านแล้วสอนอะไรมากมาย เรื่องมีอยู่ว่าเด็กหนุ่มคนหนึ่ง
เป็นชาวสงขลา เรียนเก่งมาก ได้ทุนไปเรียนอเมริกา ตั้งแต่เด็ก จนจบด็อกเตอร์
จึงกลับมาเยี่ยมบ้าน บ้านของเด็กหนุ่มอยู่อีกฟากหนึ่งของทะเลสาบสงขลา
ต้องนั่งเรือแจวข้ามไป ใช้เวลาแจวประมาณหนึ่งชั่ วโมง เรือที่ติดเครื่องยนต์
ไม่มีเหรอลุง?ไม่มีหรอกหลาน ที่นี่มันบ้านนอก
มันห่างไกลความเจริญ มีแต่เรือแจวโอ้..ล้าสมัยมากเลยนะลุง
โบราณมากที่อื่นเขาใช้เรือยนต์กันหมดแล้ว ลุงลุงยังมานั่งแจวเรืออยู่อีก
ไปส่งผมฝั่งโน้นเอาเท่าไรลุง? 80 บาท
โอเค..ไปเลยลุง..
ในขณะที่ลุงแจวเรือ หนุ่มนักเรียนนอกก็เล่าเรื่องความทันสมัย
ความก้าวหน้า ความศิวิไลซ์ของอเมริกา ให้ลุงฟัง เมืองไทย
เมื่อเทียบกับอเมริกาแล้วล้าสมัยมาก ไม่รู้คนไทยอยู่กันได้ยังไง? ทำไมไม่พัฒนา
ทำไมไม่ทำตามเขาให้ทัน? ลุง..ลุงใช้คอมพิวเตอร์ใช้อินเตอร์เน็ตเป็นไหม?
ลุงไม่รู้หรอก ใช้ไม่เป็นโอ้โฮ! ลุงไม่รู้เรื่องนี้น่ะ ชีวิตลุงหายไปแล้ว 25%
แล้วลุงรู้ไหมว่าเศรษฐกิจของโลกตอนนี้เป็นยังไง?
ลุงไม่รู้หรอก
ลุงไม่รู้เรื่องนี้นะชีวิตของลุงหายไป 50% ลุง..ลุงรู้เรื่องนโยบายการค้าโลกไหม?
แล้วเรื่องดาวเทียมล่ะรู้ไหมลุง? ลุงไม่รู้หรอกหลานเอ๊ย ชีวิตของลุงรู้อยู่อย่างเดียวว่า
จะทำยังไงถึงจะแจวเรือให้ถึงฝั่งโน้น ถ้าลุงไม่รู้เรื่องนี้ ชีวิตของลุงหายไปแล้ว75%
พอดีช่วงนั้น เกิดลมพายุพัดมาอย่างแรง คลื่นลูกใหญ่มากท้องฟ้ามืดครึ้ม
นี่..พ่อหนุ่มเรียนหนังสือมาเยอะ จบด็อกเตอร์จากต่างประเทศ ลุงอย ากถามอะไรสักหน่อยได้ไหม?
ได้..จะถามอะไรหรือลุง? เอ็งว่ายน้ำเป็นไหม?ไม่เป็นหรอกลุง
งั้นชีวิตของเอ็งกำลังจะหายไป 100% แล้วพ่อหนุ่มอ่า นแล้วนั่งยิ้มคนเดียว
เพราะนิทานง่ายๆเรื่องนี้ สอนให้คิดอะไรได้มากมาย
ขอบคุณที่มา gotoknow