เมื่อสมัยที่คานธี ยังเรียนอยู่ที่อังกฤษ อาจารย์ไม่ชอบคานธี จึงมักจะพูดเสียดสี
ให้เขาอับอายตลอดเวลา เขามักจะโดนอาจารย์บางคนดูถูก
เพราะว่าเขาเป็น คนเอเชีย และยังมีผิวสี จึงทำให้เข้ากับอาจารย์
บางคนไม่ค่อยได้
วันหนึ่ง…คานธีไปกินข้าวที่โรงอาหาร และเดินไปเพื่อจะนั่ง
ร่วมโต๊ะกับอาจารย์ แต่อาจารย์กลับเอ่ยขึ้นมาว่า…
“คานธีเธอรู้ใช่ไหมว่า….หงส์กับหมากินข้าวด้วยกันไม่ได้น่ะ”
คานธีนิ่งไปพักหนึ่ง และเขาก็นึกอะไรขึ้นมาได้
เขาจึงตอบกลับอาจารย์ไปว่า… “ได้ครับ..งั้นผมจะบินไปกินที่อื่นก็ได้ครับ”
พร้อมกับถือจานข้าว ลุกไปอีกโต๊ะหนึ่ง อาจารย์โกรธคานธีมาก
ที่แอบเปรียบตัวเองเป็นหมา จึงคิดจะหาทางเอาคืน
ในระหว่างที่อยู่ในชั้นเรียน อาจารย์จึงได้ตั้งคำถาม กับคานธีต่อหน้าเพื่อนคนอื่น
เพื่อหวังให้คานธีต้องอับอาย อาจารย์ถามคานธีว่า…“ถ้ามีกล่องอยู่ 2 ใบ
กล่องหนึ่งใส่ความรู้ไว้ อีกกล่องใส่ความร่ำรวย
เป็นเธอจะเลือกกล่องไหนคานธี” คานธีจึงตอบไปว่า..“ผมเลือกความร่ำรวยครับ”
อาจารย์ได้ฟังคำตอบก็ยิ้มเย้ย พร้อบกับพูดว่า..“ถ้าเป็นอาจารย์จะเลือกกล่องความรู้นะ”
คานธียังนิ่งอยู่… แล้วก็นึกอะไรขึ้นได้จึงตอบกลับไปว่า..
“ใช่ครับเพราะคนเราก็ต้องอย ากได้ ในสิ่งที่ตัวเองไม่มีอยู่แล้วครับ”
เมื่ออาจารย์ฟังคำตอบ ก็ยิ่งเพิ่มความโกรธมากกว่าเดิม
แต่ก็ได้แค่เก็บไว้ในใจ วันต่อมา….อาจารย์ตรวจข้อสอบ แต่คานธีกลับทำถูกหมดทุกข้อ
อาจารย์ไม่รู้จะทำยังไง จึงได้เขียนใส่กระดาษคำตอบของคานธีว่า….
“ไอ้งั่ง”เมื่อคานธีได้รับกระดาษคำตอบคืน ก็ตกใจกับสิ่งที่อาจารย์ทำ
เขานั่งคิดสักพัก แล้วก็เดินไปหาอาจารย์ พร้อมกับบอกว่า…
“อาจารย์ครับอาจารย์เซ็นชื่อ แล้วแต่ลืมให้คะแนนผมครับ”
หากเป็นผู้ที่ต้องถูกกระทำอยู่ตลอดเวลา การตอบโต้ก็ไม่ใช่เรื่องแย่..เสมอไป
แต่เราสามารถ เลือกวิธีที่จะตอบโต้ได้ โดยไม่ต้องใช้กำลังหรือทำให้เกิด
เรื่องใหญ่โตใช้ไหวพริบที่ดีตอบโต้กลับ เพื่อให้เขาสำนึกบ้าง
ก็ไม่แย่…นะ ก็เหมือนกับ“คนที่ปาโคลนใส่คนอื่น มือของเขา
มักจะเปื้อนก่อนเสมอ”ฉันใดก็ฉันนั้น
ขอขอบคุณที่มา:น่าอ่ าน
ขอขอบคุณเจ้าของภาพ
