
“น้ำใจอยู่ที่คนให้ ไม่ใช่คนรับ” ว่าด้วยเรื่องของน้ำใจ
มีคุณแม่ท่านหนึ่ง..เล่าเรื่องของลูกสาว และขอคำปรึกษาว่า
จะแนะนำลูกอย่างไรดี? ลูกสาวเป็นเด็กดี มีน้ำใจกับเพื่อนๆ
แต่โลกในความเป็นจริง ก็ไม่เหมือนที่เราคาดหวัง บางครั้งแม้ลูกจะมีน้ำใจกับเพื่อนๆ
แต่เพื่อนๆบางทีก็ไม่ได้ ให้ความมีน้ำใจตอบ แถมบางทียังถูกเพื่อนแกล้ง
และเอาเปรียบลูกสาว คุณแม่ผิดหวัง กับสิ่งเกิดเลยไม่แน่ใจว่า..
การมีน้ำใจ กับเพื่อนๆแบบนี้ ถูกหรือไม่!!แม่สงสัยและเริ่มไม่แน่ใจว่า..
จะตอบลูกอย่างไรดี? อย่างไรก็ตาม คุณแม่ต้องมีความเชื่อมั่นก่อน
ในเรื่องการทำความดี มีน้ำใจกับคนรอบข้าง จึงจะให้ความเชื่อมั่น
กับลูกได้ และต้องให้กำลังใจ และชื่นชมในสิ่งดีๆที่ลูกทำไป
พ่อแม่บางคน อาจจะบอกลูกว่า…“ถ้าเป็นแบบนั้น เราก็ไม่ต้อง
ไปดีกับคนอื่นมาก” หรือ“สังคมก็เป็นแบบนี้ ไม่มีใครจริงใจ”
แม้กระทั่งสอนให้ลูกมองโลกในแง่ร้ๅย ถ้าไม่จำเป็น
ไม่ต้องทำดีกับใคร ไม่ต้องจริงใจกับใครด้วย
เพื่อจะได้ไม่ต้องมาผิดหวังทีหลัง คำสอนเหล่านี้..
ทำให้เกิดความกลัวในใจเด็ก แล้วถ้าได้ฟังบ่อยๆ
เด็กบางคนมีความหวาดระแวง ไม่กล้ๅที่จะเปิดใจ
สร้ๅงความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับใคร กลายเป็นแผลในใจของเด็ก
พ่อแม่ควรให้ความมั่นใจกับเด็ก ให้มีกำลังใจ
และแน่วแน่ในความดีที่เราทำไป อย่ๅงน้อยๆสิ่งดี
ที่ทำก็ดีกับตัวเอง ให้มีความหนักแน่น
ในความดีที่เรายึดมั่น
อย่างที่สอง…
รับฟังและยอมรับ ความรู้สึกผิดหวังของลูก
บอกกับลูกว่าเป็นธรรมดา ที่ชีวิตเราต้องเจอเรื่องผิดหวัง
เรื่องบางเรื่องก็ไม่เป็นเหมือนที่คาดหวัง เรื่องจริงที่เกิดขึ้นก็คือ
“เราไม่สามารถควบคุม การกระทำของคนอื่นได้”
เราทำได้แต่เพียงตัดสินใจว่า..
เราจะทำแบบไหนเป็นอย่างไร?
อย่างที่สาม…
เข้าใจในตัวตนและให้ลูกได้ตัดสินใจ และเรียนรู้เองว่า
จะทำอย่างไรต่อไป บทเรียนที่เขาได้เรียนรู้ จะเป็นประสบการณ์ชีวิต
ที่สอนเขาในวันข้างหน้าว่า..เป็นธรรมดา ที่ในชีวิตของคนเรา
ต้องพบเจอกับเรื่องผิดหวัง และหลายๆครั้ง ที่ความผิดหวัง ที่เกิดขึ้น
เป็นเรื่องที่เราควบคุมไม่ได้ เพราะเกิดจากคนอื่น ก็ขอให้อย่ๅท้อแท้
และมีกำลังใจในการทำความดี ต่อไปเพื่อความสุขสบายใจ
เขียนมาถึงตรงนี้ แล้วทำให้คิดถึงคำพูดหนึ่งที่บอกไว้ว่า…
เรามีน้ำใจกับเขา ถึงเขาไม่เห็นน้ำใจเรา ก็ยังดีอยู่
การที่เขาไม่มีน้ำใจกับเรา ไม่ได้ทำให้เรากลายเป็นคนไม่มีน้ำใจไป
“น้ำใจอยู่ที่คนให้…ไม่ใช่คนรับ”
ขอขอบคุณ:นิยายเรื่องทานตะวันของว.วินิจฉัยกุล