เมื่อสิ้นวาสนาต่อกันแล้ว รักมากแค่ไหน ไม่อยากจากก็ต้องจาก

นานมาแล้วมีคู่รักคู่หนึ่ง รักกันมาก คบกันมา 3 ปี ทั้งสองคน ร้ าย

ตกลงจะแต่งงานกันกำหนดวันเรียบร้อย ฝ่ายชายเองก็รอวัน

ที่จะแต่งงาน และต่อมาฝ่ายชายรู้ข่าวว่า คู่รักของตน แต่งงาน

กับคนอื่นกะทันหันมาก และฝ่ายหญิงเอง ก็เต็มใจไม่ได้ถูกบังคับ

เมื่อทราบข่าวเขาทั้งงงและเสียใจมาก ร้องไห้ไม่กินไม่นอน

ต่อมาก็ได้ป่วยหนัก เพราะตรอมใจและป่วยหนักขึ้นเรื่อยๆ

ไปหาหมอตั้งหลายครั้งก็ไม่ดีขึ้น ขณะที่นอนซมอยู่ที่บ้าน

มีหลวงตาแก่ๆผ่านมา พอมาถึงหลวงตาหยุดอยู่ที่หน้าบ้าน

แล้วมองไปในบ้าน แล้วเคาะประตู และเด็กรับใช้เดินออกมา

เปิดประตูพบว่าเป็นพระจึงพูดไปว่า “ไม่ทำบุญนิมนต์ข้างหน้า”

หลวงตาท่านยิ้มอย่างมีเมตตา “อาตมาไม่ได้มาบิณฑบาตหรอก

ในบ้านมีคนป่วยใช่ไหม อาตมาอาจจะพอช่วยได้บ้าง” เด็กรับใช้ได้ฟังก็อึ้งไป

แล้วบอกว่า“ขอไปถามเจ้านายก่อนนะ”และเจ้านายตอบอย่างตัดรำคาญว่า

“อย ากเข้ามาก็เข้ามา” พอหลวงตาท่านเข้าไปที่ห้องนอน

เห็นชายคนนั้นนอนอย่างหมดอาลัยอยู่ สีหน้าซีดร่างกายผอม

เหมือนไม่ได้กินอะไรมาหลายวัน เด็กรับใช้นำน้ำมาถวายหลวงตา

พร้อมจัดเก้าอี้ถวายข้างเตียง ของชายคนดังกล่าว หลวงตาท่านยิ้ม

แล้วพูดว่า“อาการหนักเลยนะ” ชายคนนั้นเงียบไม่สนใจ ในสิ่งที่หลวงตาพูด

หลวงตาจึงกล่าวว่า“โทรมมากเลยนะ”ชายคนนั้นก็ไม่ใส่ใจ “ไม่เชื่อลองมองที่กระจกนะ”

ชายคนนั้นไม่สนใจ แต่ขณะที่หางตาชายไปที่กระจกแต่งตัวในห้องนอน

เขามองเห็นภาพของคนที่รักอยู่ในนั้น ไม่นานนักภาพของคนรัก

ก็ค่อยๆหายไป กลายเป็นภาพทิวทัศน์ชายทะเล ที่นั่นเงียบสงบ

ไม่มีคนผ่านไปมาเลยขณะที่ชายป่วยนั้น มองภาพในกระจก

เพราะความสนใจเขา จึงรู้ว่ามีศ พหญิงสาวนอนเปลือยกาย

อยู่ที่ชายหาดนั้น พอเวลาผ่านไป ได้ไม่นานมีชายคนนึง

เดินผ่านมาเขา มองเห็นศ พหญิงคนนั้น ด้วยความรังเกียจ

จากนั้นจึงเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว ต่อมาอีกไม่นาน

มีชายอีกคนเดินผ่านมา มองเห็นร่างนั้น เขาสงสาร

จึงถอดเสื้อนอกออกมาคลุมร่างของหญิงคนนั้น

แล้วจึงเดินจากไป พักใหญ่ๆอีกเช่นเคย มีชายอีกคน

เดินผ่านมาพบคนนอน มีผ้าคลุมส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้งไปทั่ว

เขาจึงได้เปิดออกดู แล้วพบว่าเป็นศ พ ด้วยใจสงสาร

จึงจะฝังให้แต่ก็ไม่มีเครื่องมือจะขุด เขาเลยตัดสินใจ

ใช้มือทั้งสองข้างค่อยๆกอบทรายขึ้นมา ทีละนิดไปเรื่อยๆจนเย็น

เมื่อได้หลุมใหญ่พอสมควร จึงได้ฝังร่างผู้หญิงคนนั้นเรียบร้อย

แล้วเดินจากไป จากนั้นภาพในกระจกก็เปลี่ยนเป็นภาพของศ พหญิงคนนั้น

แล้วก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นภาพของหญิงคนรัก เขาเห็นแล้วก็ตกใจ

พอสักพักก็ปรากฏเป็นภาพชายคนที่ 2 แล้วก็ค่อยๆจางไป

เหลือแต่เงาของตนในกระจก แล้วหลวงตาพูดว่า

“ทีนี้เข้าใจหรือยังล่ะร่างนั้นคือคู่รักของโยม ชายคนที่ช่วยฝังร่างเธอ

ผูกวาสนากับเธอหนึ่งชาติ ชาตินี้เธอก็เลยแต่งงานกับเขา

ส่วนโยมนั้น ช่วยคลุมผูกวาสนา 3 ปี และตอนนี้มันครบ 3 ปี วาสนาสิ้นแล้วก็ต้องจาก”

พอชายคนนั้น ฟังจบก็กระอักเลื อด ออกมาหลวงตา ยิ้ม แล้วบอกว่า

“โยมรอดแล้ว เมื่อกี้โยมกระอักเลือ ด เสียออกมาแล้ว” แล้วชายคนนั้น

ก็ได้ออกบวชติดตามหลวงตา คนเราเจอกันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

“เมื่อมีวาสนาไม่ต้องเรียกร้องถึงเวลาก็มาเจอกัน” “เมื่อสิ้นวาสนาก็ต้องจากกัน”

ในตอนที่ยังไม่จากกันนี้ คุณได้ทำดีต่อคนรักของคุณแค่ไหน เพราะถึงเวลา

ที่ต้องจากไม่ว่า คุณจะมีเงิ นหรืออำนาจล้นฟ้า ก็ซื้อเวลากลับคืนมาไม่ได้

ทำดีต่อกันไว้ดีกว่า เพราะไม่มีใครรู้หรอกว่า เราจะต้องจากกันตอนไหน

ดูแลกันเข้าไว้ก่อนจะไม่มีใครให้ดูแล

ขอขอบคุณ chonburipost