เรื่องนี้เขียนได้ดีมาก…“ต่อหน้าคนใจแคบให้แกล้งโ ง่” สมัยก่อน…มีแม่ทัพคนหนึ่ง เล่นหมากล้อมเก่งมาก
ไม่ค่อยมีคนเล่นชนะได้ วันหนึ่งแม่ทัพออกรบ ผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เห็นบ้านเล็กๆหลังหนึ่ง
มีป้ายติดว่า “เล่นหมากล้อมอันดับ 1 ของประเทศ” แม่ทัพไม่เชื่อ จึงเข้าไปหาเจ้าของบ้านและเล่นด้วย
ปรากฎว่าเจ้าของบ้านแพ้ทั้ง 3 กระดาน แม่ทัพหัวเราะอย่างพอใจแล้วบอกว่า
“แกเอาป้ายลงได้แล้ว” แล้วแม่ทัพก็ไปออกรบด้วยความดีใจ
ไม่นาน…แม่ทัพรบชนะกลับมา ผ่านมาที่เดิม ก็ยังเห็นป้ายแขวนอยู่ที่บ้านหลังเดิม
แม่ทัพจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้าน เจ้าของบ้านจึงขอท้าดวลกับแม่ทัพอีก
ปรากฎว่าครั้งนี้!! แม่ทัพแพ้ทั้ง 3 กระดาน แม่ทัพประหลาดใจมาก ถามเจ้าของบ้าน ว่าเพราะอะไร?
เจ้าของบ้านตอบว่า “ครั้งก่อนท่านมีภารกิจออกรบ ข้าน้อยจะไปลบเหลี่ยม ทำให้ท่าน
หมดขวัญกำลังใจไม่ได้ แต่ครั้งนี้ท่านชนะกลับมา ข้าน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้วครับ”
คนที่เก่งจริงในโลกนี้คือ“คนชนะได้” แต่ไม่จำเป็นต้องชนะมีใจกว้างขวางพอ
ที่จะให้การใช้ชีวิตก็เหมือนกัน…รู้…”ไม่จำเป็นต้องพูด”ไม่พูด…”ช่ว่าจะไม่รู้”
หากคุณพูดในสิ่งที่คุณรู้ แต่เป็นเรื่องที่เจ้าของเรื่องไม่อย ากให้รู้ หรือไม่คิดว่าคนอื่นจะรู้
คุณไม่ได้มิตรแต่ได้ศัตรู คนทุกคนบอกว่ารับความจริงได้ต้องการให้คุณพูดความจริง
แต่พอคุณพูดแล้ว ใช่ว่าจะรับได้ทุกคน อาจจะโกรธคุณอีกต่างหาก ที่ดันมารู้ความจริง
ที่บอกให้คุณพูดความจริง เขาแค่ต้องการจะรู้ว่า คุณรู้เท่าไหนแต่ไม่ได้หมายความว่า
รับความจริงได้ เมื่อรู้ว่าคุณรู้เยอะมากเยอะกว่าที่เขาคาดไว้
เขา ย่ อมโกรธคุณเพราะ“คุณรู้ทัน”
ขอขอบคุณ:read555
