เรื่องนี้เขียนได้ดีมาก…“ต่อหน้าคนใจแคบให้แกล้งโ ง่” สมัยก่อน…มีแม่ทัพคนหนึ่ง
เล่นหมากล้อมเก่งมาก ไม่ค่อยมีคนเล่นชนะได้ วันหนึ่งแม่ทัพ ออกรบ
ผ่านหมู่บ้านแห่งหนึ่ง เห็นบ้านเล็กๆ หลังหนึ่งมีป้ายติดว่า
“เล่นหมากล้อมอันดับ 1 ของประเทศ” แม่ทัพไม่เชื่อ
จึงเข้าไปหาเจ้าของบ้าน และเล่นด้วยปรากฎว่า
เจ้าของบ้านแพ้ทั้ง 3 กระดานแม่ทัพหัวเราะอย่างพอใจแล้ว
บอกว่า“แกเอาป้ายลงได้แล้ว” แล้วแม่ทัพก็ไปออกรบด้วยความดีใจ
ไม่นาน…แม่ทัพรบชนะกลับมา ผ่านมาที่เดิมก็ยังเห็นป้ายแขวน
อยู่ที่บ้านหลังเดิม แม่ทัพจึงเข้าไปหาเจ้าของบ้านเจ้าของบ้าน
จึงขอท้าดวลกับแม่ทัพอีก ปรากฎว่าครั้งนี้!!แม่ทัพแพ้ทั้ง 3 กระดานแม่ทัพ
ประหลาดใจมาก ถามเจ้าของบ้านว่าเพราะอะไร? เจ้าของบ้านตอบว่า.
“ครั้งก่อนท่านมีภารกิจออกรบ ข้าน้อยจะไปลบเหลี่ยมทำให้ท่าน
หมดขวัญกำลังใจไม่ได้ แต่ครั้งนี้ท่านชนะกลับมา ข้าน้อยก็ไม่ต้องออมมือแล้วครับ”
คนที่เก่งจริงในโลกนี้ คือ“คนชนะได้ ”แต่ไม่จำเป็นต้องชนะ
มีใจกว้างขวางพอที่จะให้การใช้ชีวิตก็เหมือนกัน…รู้…”ไม่จำเป็นต้องพูด”
ไม่พูด…”ช่ว่าจะไม่รู้” หากคุณพูดในสิ่งที่คุณรู้ แต่เป็นเรื่องที่เจ้าของเรื่อง
ไม่อย ากให้รู้หรือไม่คิดว่า คนอื่นจะรู้คุณไม่ได้มิตร แต่ได้ศัตรู คนทุกคนบอกว่า
รับความจริงได้ ต้องการให้คุณพูดความจริง แต่พอคุณพูดแล้ว
ใช่ว่าจะรับได้ทุกคน อาจจะโกรธคุณอีกต่างหาก ที่ดันมารู้ความจริง
ที่บอกให้คุณพูดความจริง เขาแค่ต้องการจะรู้ว่า คุณรู้เท่าไหน
แต่ไม่ได้หมายความว่า รับความจริงได้ เมื่อรู้ว่าคุณรู้เยอะมาก
เยอะกว่าที่เขาคาดไว้ เขา ย่อมโกรธคุณเพราะ“คุณรู้ทัน”
ขอขอบคุณ:read555
