ถ้าอย ากให้เขาโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพ และสามารถยืนอยู่ในสังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพ
พ่อแม่ผู้ปกครอง ก็อย่ามีแต่คำพูด เพราะคำสั่งสอนที่ทรงพลังมากที่สุดคือ
“การทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดี”
1.อย่ากดดันให้ลูกต้อง “เรียนเก่ง” แต่จงสอนให้ลูก “เรียนรู้ที่จะอยู่ด้วยตัวเองได้” นั่นคือมรดกชีวิตที่เราควรมอบให้เขา
2.ดุฝึกสั่งสอนลูกของเรา ด้วยเมตตาในวันนี้ ดีกว่าปล่อยให้โตไปแล้ว ถูก“สังคมสั่งสอน”
3.ขาดสามีเราอยู่ได้ แต่ลูกขาดแม่ไม่ได้..อย่าเอาเวลาไปทุ่มตามยื้อผู้ชาย
ที่ทำลๅยความสมบูรณ์ของครอบครัว
4.การเลือกทนเพื่อ“ครอบครัวสมบูรณ์” ไม่ใช่แค่อยู่กันพร้อมหน้า ถ้าอยู่แล้วไม่นำพา ไม่รู้หน้าที่มีไปก็ป่วยการ
5.สอนลูกสาวว่า..ไม่ต้องแข่งเท่าเทียมกับผู้ชาย และสอนลูกชายว่า อย่าเอาเปรียบผู้หญิง
ในโลกแห่งความจริง ทุกเพศควร“ให้เกียรติเพื่อนมนุษย์” อย่างเท่าเทียมกันไม่ว่าจะเพศอะไร
6.ลูกสาวไม่แต่งงาน ไม่ใช่เรื่องน่าอาย ถ้าลูกมีชีวิตที่สมบูรณ์เองได้ ผู้ชายก็เป็นแค่องค์ประกอบ
7.ลูกชายเป็นเพศทางเลือก ไม่ใช่เรื่องต้องทุกข์ ตราบเท่าที่ลูกมีความสุข เป็นคนมีสำนึกดี
มีชีวิตคุณภาพก็ประเสริฐกว่าเรื่องเพศสภาพใดๆทั้งสิ้น
8.การสอนเรื่อง ความกตัญญู เราต้องทำให้ลูกดูไม่ใช่มาลำเลิกเอาตอนเขาโต
9.อย่าเอาความหวังของเรา ทุ่มไว้บนไหล่ ลูกความหวังเดียว ที่พึงมีต่อลูกคือ
ให้เขาดำรงชีพได้ อย่างเป็นสุข แม้ในวันที่ไม่มีเราคอยประคอง
10.ลูกเราอาจไม่ได้สวยหล่อเก่งกว่าลูกใคร แต่หัวใจลูกรักเรา
ไม่น้อยกว่าลูกบ้านไหนเ ท่านี้ก็ภูมิใจได้แล้ว
ขอขอบคุณ RametTanawangsri
