จากการผ่านเวทีในระดับโลกหลายต่อหลายครั้ง ไทยถูกวิพากวิจารณ์ อย่างหนักหน่วงในกระแสโลกาวิวัฒน์
และการก้าวเปลี่ยนอย่างรวดเร็วด้านเศรษฐกืจเทคโนโลยี และวัฒนธรรม เรียกว่าเป็นการวิเคราะห์ที่จี้แ ท ง
ใจดำคนไทยเสียจริง ๆ สำหรับข้อคิดเห็นของนายเซ็ทซึโอะอิอุจิ ประธานองค์การส่งเสริมการค้าต่างประเทศ
ของญี่ปุ่นประจำประเทศไทย นายอิอุจิระบุว่า ไทยอาจไม่เป็นประเทศที่น่าสนใจในการลงทุน เหมือนที่
ผ่านมาในสายตาของนักลงทุนญี่ปุ่นโดยชี้จุดอ่อนคนไทยไว้ถึง 10 ข้อ ที่เราคนไทยควรรู้และรับทราบ
เพราะที่กล่าวมาทุกข้อแทบปฏิเสธไม่ได้เลยไม่เชื่อลองไล่อ่านแล้วพิจารณาอย่างปราศจากอคติ และ
ไม่ต้องว่าเค้านะคะ เพราะนี่คือกระจกบานใหญ่ที่สะท้อนตัวตนของเรา
1.คนไทยรู้จักหน้าที่ของตัวเองต่ำมาก
โดยเฉพาะหน้าที่ต่อสังคม เป็นประเภท มือใครยาวสาวได้สาวเอา เกิดธุรกิจการ
เมืองธุรกิจราชการ ธุรกิจการศึกษา ทำให้ประเทศชาติ ล้าหลังไปเรื่อย
2.การศึกษายังไม่ทันสมัย
คนไทยเก่งแต่ภาษาของตัวเอง ทำให้ขาดโอกาสในการแข่งขันกับต่างชาติในเวทีต่าง ๆ
ไม่กล้าแสดงออกขี้อายไม่มั่นใจในตัวเอง จึงตามหลังชาติอื่น
คนมีฐานะจะส่งลูกไปเรียนเมืองนอก เพื่อโอกาสที่ดีกว่า
3. มองอนาคตไม่เป็น
คนไทยมากกว่า 70% ทำงานแบบไร้อนาคตทำแบบวันต่อวัน
แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปวันๆน้อยคนนักที่จะทำงานเป็นระบบ
เป็นขั้นเป็นตอนมีเป้าหมายในอนาคตที่ชัดเจน
4.ไม่จริงจังในความรับผิดชอบต่อหน้าที่
ทำแบบผักชีโรยหน้าหรือทำด้วยความเกรงใจ ต่างกับคนญี่ปุ่นหรือ
ยุโรปที่จะให้ความสำคัญกับสัญญาข้อตกลงอย่างเคร่งครัด เพราะ
หมายถึงความเชื่อถือในระยะยาว คนไทยจึงถูกลดเครดิตความน่าเชื่อถือลงเรื่อย ๆ
5.การกระจายความเจริญยังไม่เต็มที่
ประชากรประมาณ 60-70% ที่อยู่ห่างไกลจะขาดโอกาสในการ
พัฒนาคุณภาพชีวิตของตัวเอง และชุมชนซึ่งเป็นหน้าที่ของภาครัฐที่ต้องส่งเสริม
6.การบังคับกฎหมายไม่เข้มแข็ง
และไม่ต่อเนื่อง ทำงานแบบลูบหน้าปะจมูก ปราบปรามไม่จริงจัง
การดำเนินการตามกฎหมายกับผู้มีอำนาจหรือบริวารจะทำแบบเอาตัวรอดไปก่อนไม่มีมาตรฐาน
7.อิจฉาตาร้อน
สังคมไทยไม่ค่อยเป็นสุภาพบุรุษ เลี่ยงเป็นศรีธนญชัย ยกย่องคนมีอำนาจ
มีเงินโดยไม่สนใจภูมิหลัง โดยเฉพาะคนที่ล้มบนฟูกแล้วไปเกาะผู้มีอำนาจ
เอาตัวรอด คนพวกนี้ร้ ายยิ่งกว่าผู้ก่อการร้ าย ดีแต่พูดมือไม่พาย
เอาเท้ารานํ้า ทำให้คนดีไม่กล้าเข้ามาเพราะกลัวเปลืองตัว
8.เอ็นจีโอค้านลูกเดียว
บางกลุ่มอิงอยู่กับผลประโยชน์บ่อยครั้งที่ต้องเสียโอกาส
อย่างมหาศาล เพราะการค้านหัวชนฝา เหตุผลจริง ๆ ไม่ได้พูดกัน
9.ยังไม่พร้อมในเวทีโลก
การสร้างความน่าเชื่อถือ ในเวทีการค้าระดับโลกยังขาดทักษะ
และทีมเวิร์คที่ดีทำให้สู้ประเทศเล็ก ๆ อย่างสิงคโปร์ไม่ได้
10.เลี้ยงลูกไม่เป็น
เด็กไทยขาดความอดทน ไม่มีภูมิคุ้มกันเป็นขี้โรคทางจิตใจ ไม่เข้มแข็ง
เพราะการเลี้ยงลูกแบบไข่ในหินไม่สอนให้ลูกช่วยตัวเอง ไม่กระตือรือร้น
ในการช่วยตนเองขวนขวายแสวงหา ค้นหาตัวเองและไม่สอนให้สำนึกรับผิดชอบต่อสังคม
เจ็บปวดจริง ๆ แต่มันคือเรื่องจริงที่เถียงไม่ออก เห็นทีไทยเราจะต้องปรับตัวอย่างหนัก
เริ่มตั้งแต่ในครอบครัสังคม ตลอดจนหน่วยงานภาคธุรกิจ และ
ภาครัฐบาลต้องร่วมกันตระหนักและหาทางแก้ไขอย่างจริงจัง
ขอขอบคุณ : คุณวิกรม กรมดิษฐ์
