
ตอนเด็กๆเรียนประถมถึงมัธยม ผมเข้าใจมาตลอดว่า.. คนที่เรียนดีได้คะแนนสูง ได้อันดับการเรียนที่ดีๆ
สอบติดมหาวิทย าลัยดีๆ จบด๊อดเตอร์ มีใบปริญญาหลายๆใบ… “คือคนเก่ง”โตขึ้นมาหน่อย..
ผมเข้าใจว่าคนที่ทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพผลลัพธ์ขั้นเทพ รายได้สูงๆเป็นคนที่รู้จักของคนทั่วไป
หรือในสังคม…นั้นคือ“คนเก่ง” มาวันนี้..ผมพึ่งเข้าใจว่า ผมคิดผิดมาตลอด คนเก่งที่แท้จริงคือ…
คนที่ทำงานที่ตัวเองรักตัวเองชอบได้อย่างยอดเยี่ยม หรืออาชีพอะไรก็ได้.. ทำได้อย่างมีประสิทธิภาพ
และถึงเวลากินก็ได้กิน..ถึงเวลานอนก็ได้นอน.. มีเวลาว่างก็ไปเที่ยวดูโลกภายนอก
เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ มีเวลาออกกำลังกายดูแลสุขภาพตัวเราเอง มีเวลาให้กับครอบครัว
มีเวลาให้กับคนที่เรารัก และคนที่รักเรา และที่สำคัญมีเวลาให้กับตัวเราเอง…
คนที่สมดุลทุกๆเรื่องในแบบฉบับของตัวเอง..และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขนั้นแหละ
คือ“คนเก่งที่แท้จริง” สุดท้าย“คนเก่ง”จะช่วยหลือผู้อื่นอยู่เสมอ..
12 ข้อคิดของ“คนเก่ง”เก็บไว้คอยเตือนตัวเอง
1.อย่าอิจฉาใครเพราะ บินสูงแค่ไหน พอถึงเวลาเราก็ร่วงกันทุกคน
2.หัดมีความสุขกับตัวเองได้แล้ว เพราะ..ไม่มีใครที่จะอยู่กับเราไปตลอด
3.ฝึกอภัยและปล่อยวางกับความเจ็บปวดไปทีละนิด เพื่อเพิ่มเวลาความสุขของเราให้มากขึ้น
4.ฝึกเข้าใจกับคำติ-ชมคำติ ก็ให้เฉยๆคำชมก็ให้ปล่อยวาง…“ติเพื่อก่อก็เก็บมาพัฒนา”
“ติเพื่อทำลายก็อย่าเอามาใส่ใจ”
5.จะคิดการใดจงคิดการให้ใหญ่ๆเข้าไว้ แต่เติมความสุขสนุกสนานลงไปด้วยเล็กน้อย
6.ฝึกการเป็นผู้ให้แบบไม่คาดหวัง จะได้กลับเพราะมันคือการสร้างคุณค่า ของการได้เกิดมา
7.อย่าทำลายความหวังใคร เพราะมันอาจเป็นความหวังสุดท้าย ที่เขาเหลืออยู่
8.ประเมินตนเองด้วยมาตรฐานของตัวเอง ไม่ใช่ด้วยมาตรฐานของคนอื่น
9.ฝึกการพอใจไขว่คว้า แต่พอตัว อะไรเกินกำลังก็ปล่อยไป มีแค่ไหนก็พอใจแค่นั้น
10.อย่ากลัวใครไม่รัก แต่จงเริ่มจากการรักตัวเองก่อน เพราะเสน่ห์ของการรู้จักรักตัวเอง
จะกระจายสู่คนรอบข้าง
11.ทุกวันคือการเปลี่ยนแปลงเสมอ อย่ายึดติดกับอะไรเดิมๆ แม้ผมขนฟั นเรายังร่วง
ตามกาลเวลา จงเข้าใจและหัดมีความสุข กับปัจจุบันได้แล้ว…
12.เมื่อมีคนเล่าว่า ตัวเขามีส่วนในเหตุการณ์สำคัญอะไรก็ตาม เราไม่ต้องไปคุยทับ
ปล่อยเขาฟุ้งไปตามสบาย
ขอขอบคุณที่มาเรียบเรียงโดย : คิดกลับด้าน