โลกนี้มีคนเก่งมากมาย แต่คนเก่งที่ไม่มีคุณธรรม ก็มีไม่น้อย เพราะเอาแต่คิดว่า
ข้าเก่งข้าแน่ทุกคนต้องยอมรับ ในความคิดของข้า เป็นคนเก่งนั้นเป็นเรื่องที่น่ายินดีแต่แค่เก่งมันยังดีไม่พอต้องรู้จักวางตัวด้วย
ชีวิตคนบางทีต้องเลี้ยวบ้างอ้อมบ้างจะตรงไปข้างหน้าตลอดมันก็ไม่ได้
โบราณว่าไว้…“ขุนเขาตั้งอยู่ไม่เปลี่ยน ก็ให้เปลี่ยนเส้นทาง เส้นทางไม่เปลี่ยนแปลง
ตามนักเดินทาง นักเดินทางต้องรู้จักเลือกเดินเอง” ขอแค่เป็นทางอันถูก
ควรอ้อมบ้าง ก็ไม่เห็นเสียหายอะไร น้ำสามารถไหลไปรวมกันจนเป็นมหาสมุทรได้
ก็เพราะสามารถหลบหลีกอุปสรรค รู้จักลดเลี้ยว รู้จักอ่อนแข็งตามสถานการณ์
คนเก่งจะกลายเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่ได้ บางครั้งก็ต้องรู้จัก ทำตัวให้เหมือนน้ำ
อย่าคิดว่าตัวเองเก่งแล้วเที่ยวไปตัดสิน คนนั้นคนนี้ ยิ่งสูงเท่าไร
ยิ่งต้องโน้มตัวลงให้ติดพื้นเท่านั้น ทุกคนล้วนมีศักดิ์ศรีเหมือนกัน
มีความเป็นคนเท่าเทียมกัน ไม่ว่าเก่งแค่ไหน ก็อย่าได้ไปเที่ยวดูถูกใคร
“5 หลักความจริงของชีวิต”
1:อย่านินทาคนอื่นลับหลัง
โดยเฉพาะลูกน้อง เพื่อนร่วมงาน เถ้าแก่หรือเจ้านาย
เพราะมันจะกลายเป็นว่า เราเองที่โยนความผิดพลาด
ไปให้คนอื่น และเราก็ไม่ได้พัฒนาอะไรให้ดีขึ้นมาเลย
2:โลกไม่สนเกียรติหรือศักดิ์ศรีของคุณ
คนอื่นก็ดูแค่ความสำเร็จ ที่คุณมี ก่อนที่คุณจะประสบความสำเร็จ
อย่าเรียกร้องให้ใครๆต้องให้เกียรติคุณ เพราะยิ่งคุณแสดง
ออกเท่าใดก็ยิ่งไม่เกิดประโยชน์ใดๆสำหรับคุณเลย
3:ในขณะที่คุณเผชิญกับความยุ่งย ากที่คนอื่นสร้างขึ้น
อย่าได้ปรักปรำกล่าวโทษคุณ ต้องยืนหยัดขึ้นอีกครั้ง
และเริ่มต้นใหม่เสมอทุกครั้งที่ล้มลงไป
4:โลกนี้มีความไม่ยุติธรรมอยู่มาก
ไม่ต้องคิดที่จะเปลี่ยนแปลงมัน สิ่งที่คุณควรทำ
ก็แค่อยู่กับมันให้ได้แล้วรู้จักใช้ประโยชน์จากมันให้เป็น
5:คุณเรียนจบแค่มัธยมคุณไม่มีทางเป็นCEO
นอกเสียจากคุณ จะสร้างตำแหน่ง CEO ขึ้นมาเอง เมื่อนั้นไม่มีใครสนใจหรอก
ว่าคุณจบแค่มัธยม
