
เพราะมีหัวหน้าแบบนี้ไงคนเก่งๆ..ถึงต้องจำใจลาออก “คนเก่ง”มักมีทางเลือกที่มากกว่าเสมอ
ถ้าไม่ใช่เพราะมีบริษัทอื่นที่ดีกว่า มาดึงตัวลูกน้องไป “หัวหน้า”ที่ไม่ได้ใจลูกน้องนี่แหละ
จะทำให้คนเก่งอยู่ได้ไม่นาน และตัดสินใจลาออกจากองค์กรเร็วขึ้น…ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น
มอบงานให้คนเก่งทำเยอะกว่า
ทั้งๆที่ตำแหน่งงาน และเ งินเดือนไม่ได้หนีกันสักเท่าไหร่ แต่หัวหน้ากลับใช้งาน
คนเก่งมากกว่า เพียงเพราะคิดว่าเขาทำงานออกมาดี และไว้วางใจได้
แต่หากหัวหน้าทำแบบนี้บ่อยๆ แถมยังลืมที่จะโปรโมตคนเก่ง
หรือมีรางวัลพิเศษให้ ก็คงทำให้ลูกน้องคนเก่ง รู้สึกท้อแท้ไม่น้อยมากไป
กว่านั้นคือรู้สึกว่าอยู่ไปก็เหนื่อยเปล่า
ประเมินผลงานออกมาดี“พอกัน”
เมื่อเข้าสู่ช่วงประเมินผลงาน หากหัวหน้าประเมินลูกน้องให้ได้ดี “พอกัน”
แทบจะทุกคนอาจจะด้วยความเกรงใจ หรือเหตุผลอะไรก็ตาม แต่เมื่อความยุติธรรม
ไม่บังเกิดค้านกับผลงาน ที่ออกมาแบบนี้ ลูกน้องเก่งๆก็จะหมดไฟ
เพราะคงมองไม่เห็นลู่ทางที่จะก้าวหน้า
รับชอบไม่รับผิด
หลายคนคงไม่แฮปปี้กับหัวหน้า ที่มักขโมยเครดิตผลงานของลูกน้อง
เมื่องานได้รับคำชมจากเจ้านายมา หัวหน้ากลับบอกว่าเป็นผลงานตัวเอง
แต่ถ้างานออกมาไม่น่าพอใจเมื่อไหร่ หัวหน้าก็จะโบ้ยความผิดมา
ที่ลูกน้องทันที แบบนี้ไม่ได้ใจลูกน้องแน่นอน แล้วคนเก่งที่ไหน
จะอย ากทำงานด้วย..ว่ามั้ย
ไม่เคยFightเพื่อลูกน้องเลย
คุณสมบัติสำคัญ ที่ทำให้หัวหน้าเป็นที่รัก และได้ใจลูกน้อง นั่นก็คือการทำเพื่อลูกน้อง
หรือการปกป้องลูกน้อง โดยเฉพาะเวลามีปัญหา หัวหน้าก็ควรจะออกหน้ารับแทนลูกน้อง
แต่ถ้าหัวหน้าคนไหนไม่เคย Fight เพื่อลูกน้องเลย ก็คงไม่มีลูกน้องคนไหน
อย ากทำงานด้วย
มีแต่ติไม่เคยชม
แม้จะทำงานเก่ง แต่ก็ต้องการความใส่ใจ และการยอมรับจากหัวหน้าของตัวเอง
ถ้าทำงานดีแต่ไม่มีชม ทำงานแย่ติอย่างเดียวแบบนี้ อย่าว่าแต่คนเก่งอยู่ด้วยไม่ได้เลย
พนักงานธรรมดาก็ทนอยู่ไม่ได้เช่นกัน หัวหน้าที่ดีย่อมอย ากได้ลูกน้องที่เก่งๆไว้ร่วมงาน
แต่บางครั้งการกระทำของหัวหน้าโดยไม่ทันได้ฉุกคิด อาจเป็นชนวนเหตุสำคัญ
ที่ทำให้ลูกน้องคนเก่งตัดสินใจลาออกเร็วขึ้นนั่นเอง