1.เรียนรู้และปรับตัวให้เข้ากับองค์กร
กว่าจะผ่า ฟั นกับคู่แข่งมาได้ จงบอกตัวเองว่า
เราก็มีของดีไม่น้อย การจะเข้ามาทำงานในองค์กรหนึ่งๆ
ทุกบริษัทก็ต้องผ่านการ คัดแล้วคัดอีก ไม่ใช่ใครก็ได้จริงป่ะ
ดังนั้นเมื่อเขาเลือกเราเข้ามาแล้ว จงหมั่นเรียนรู้ และปรับตัวเสีย
ไม่ใช่นั่งรอโอกาสเดินเข้ามาหา เราควรเดินเข้าไปหาโอกาส
ด้วยการแสดงผลงานชิ้นโบแดง ให้นายเห็นว่า เขาตัดสินใจไม่ผิด
ที่เลือกเราเข้ามาเคยมี HR บริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง ปฏิเสธรับพนักงานใหม่
เข้าทำงานด้วยเหตุผลที่ว่า วันสัมภาษณ์งาน หนุ่มน้อยคนนั้น
ถามถึงแต่ประโยชน์ของตัวเอง จะได้รับเมื่อเข้ามาทำงาน
แต่ไม่ได้สนใจ เนื้องานที่ตัวเองจะทำ และได้แสดงศักยภาพของตัวเอง
หากทุกคนคิดแบบนี้ ก็จอดไม่ต้องแจวต่อค่ะ เพราะคุณปิดโอกาส
ให้ตัวเองตั้งแต่ประโยคแรกแล้วว่า จะได้รับ OT เท่าไหร่
หากต้องทำงานส-อ โอ้ววอย่าฆ่–าตั-วต า–ย ทางออมนะจ้ะขอเตือน!
2.ขยันให้ถูกจุด
คนขยันมักไม่เป็นที่มองเห็นของเจ้านาย ถึงมีประโยคที่ว่า “ทำงานให้ตา ยก็สู้คนเลียแข่งขาเจ้านายไม่ได้”
และทุกบริษัท ไม่มีใครไม่ชอบ คนขยันแต่เมื่อเราทำแล้วก็ต้องพูด รู้จักแสดงผลงานของตัวเองบ้าง
ไม่ใช่ก้มหน้าก้มตาทำจนคนอื่นๆ ขโมยผลงานไป เราก็ยังนิ่งเงียบเป็นทองไม่รู้ร้อนนั้น
เขาเรียกว่าโ ง่เขลาค่ะ ไม่อย ากให้เพื่อนร่วมงานสวมเขาบ่อยๆ จงโขว์ศักยภาพ
ด้วยการพูดด้วยค่ะวาทศิลป์คือสิ่งดีงาม ทำเยอะต้องพูดให้เป็นคือชนะเลิศ
3.โฟกัสที่งานไม่ใช่คน
เดี๋ยวนะมาทำงานค่ะ ลูกกก ไม่ใช่มานั่งนินทาเจ้านาย ขา ยเพื่อนร่วมงาน
ไม่ต้องค่ะมาทำงาน ก็ต้องโฟกัสที่งานทำให้เต็มที่ถูกมอบหมาย งานมาสิบ
แต่ทำให้เต็มร้อยไปเลยค่ะ แล้วผลตอบแทน จะตามมา เคยมีฝรั่งคนหนึ่ง
ถูกเรียกสัมภาษณ์ งานเมื่อบริษัทเปิดโอกาส ให้ถามสิ่งที่เขาถามคือบริษัท
มีการเจริญเติบโตไปในทิศทางไหน มีอุปกรณ์และเทคโนโลยีเจิดๆ
ให้เขาได้แสดงศักยภาพของตัวเอง หรือไม่นโยบายบริษัท
จะเป็นยังไงอีก 5 ปี ข้างหน้าเขาต้องรู้ข้อมูลประกอบ
เพื่อจะได้งัดศักยภาพของตัวเอง มาใช้ให้ถูกจุด หากให้ข้อมูลเขาครบแล้ว
จึงค่อยตกลงเรื่องเ งินเดือน เพราะเขารู้ว่า เขาจะให้อะไรกับบริษัทได้บ้าง
และผลตอบแทนที่จะได้รับ ต้องเหมาะสมเช่น กันจบปังฉลาดเวอร์วัง
คนแบบนี้ไม่มีทาง ต ายค่ะพูดเลย
4.เจ้านาย
คนที่เป็นนายคน มีสิ่งหนึ่ง ที่เหมือนกันทั่วโลกคือฉลาด
และมีไหวพริบ เขาจะรู้ว่าใครดี แต่ปากและใครคนจริง
แต่นายส่วนใหญ่ เลือกที่จะไม่ทำลายคนดีแต่ปาก
เพราะคนเหล่านี้ คือหูตาบริษัท ที่พอมีเรื่องเม้าท์
ก็จะถึงหูเจ้านายได้ทันที แบบไม่ต้องสงสัยบางที
มีนายหลายคน แต่กว่าจะไปถึงนายใหญ่ บางทีมนุษย์งานอย่างเราๆ
อาจจะโดนกลบรัศมีหมด อย่ารอให้โดนเรียก จงโชว์ผลงานที่
โดดเด่นแล้วจะเป็นที่รักของนายค่ะ ไม่ใช่อะไรแต่เพราะเรา
ทำงานได้ไม่ใช่ดีแต่ปากไงล่ะ
5.เข้าสังคมและอย่าสร้างศัตรู
ใครๆก็ว่าสังคม เพื่อนร่วมงาน เป็นสังคมที่น่าเบื่อหน่ายวันๆ
ไม่ค่อยทำหรอกงาน มาทำงานมานั่ง นินทาคนอื่นๆ พูดถึงละคร
ที่พึ่งดูไปร้านอาหารเปิดใหม่ และเที่ยวไหนดี มีชีวิตแบบไฮโซ
แต่เงิ นเดือนโลว์คอร์ท อันนี้เข้าข่ายรสนิยมสูง แต่รายได้น้อยเ
มื่อต้องเข้าสังคมร่วมกับเพื่อนร่วมงานแบบนี้จงปรับตัวค่ะ
อย่าแปลกแยก เพราะจะถูกเกลียดโดยฉับพลัน มีข้อมูลมาคุยแลกเปลี่ยน
กับเพื่อนร่วมงานบ้าง แต่อย่าทิ้งงาน ตรงหน้างานจบ แต่หน้าที่เข้าสังคม
ยังคงดำเนินต่อไปค่ะ อย่าปลีกวิเวก เพราะเราต้องทำงานร่วมกับคนอื่นๆค่ะ
6.Teamwork
ทุกๆงานต้องทำร่วมกับคนอื่นค่ะ ทำคนเดียวไม่ได้ หากคิดว่าทำงานร่วม
กับเพื่อนร่วมงานคนอื่นไม่ได้ ก็ลาออกไปซะ อย่าอยู่เป็นภาระของคนอื่นๆ
เพราะไม่มีอะไรในโลกนี้ สามารถทำงานคนเดียวได้เสร็จสมบูรณ์
ยกเว้นว่าคุณจะเป็นฟรีแลนซ์ค่ะ ทีมเวิร์คจึงสำคัญมากๆ
เพราะเราไม่รู้ว่าวันหนึ่งเราอาจจะต้องขอความช่วยเหลือ
จากโปรแกรมเมอร์สุดติส ที่โครตจะกวนโอ้ย! หรืออาจจะต้องดิวงาน
กับครีเอทีฟ ที่ทำตัวน่าทีบสุดๆ ก็เป็นไปได้ หัดทำตัวเองให้น่ารัก
น่าคบหาเพื่อความอยู่รอดของตัวเราเอง ในอนาคตนะคะ
7.การแต่งตัว
เดี๋ยวนี้คนแต่งตัวเป็น มักจะได้รับการเชิดชู มากกว่าคนที่แต่งตัว
ไม่ได้เรื่อง แม้หน้าไม่ให้ แต่แต่งตัวเป็นมีสไตล์ เป็นของตัวเอง
คือผ่านค่ะแม้ไม่มีเงิ นสอยแบรนด์เนมมาใช้ก็ต้องมีสไตล์เป็นของตัวเอง
เพื่อสร้างการจดจำ และสร้างภาพลักษณ์ที่ดีให้กับตัวเองทำได้ 7 ข้อนี้
ก็รอดแล้ว ชีวิตเฟื้องฟูแน่นอนอะไร คือการลาออก
ครั้งสุดท้าย“ไม่แคร์”ค่ะ
